Tuesday, February 26, 2008
പീലിചാര്ത്തും പുഞ്ചിരി.
കുഴലൂതും പ്രതിമകള്ക്കിടയില്,
പൊഴിയും പകലുപോലെ
തളര്ന്ന ശബ്ദം.
"പത്തു രൂപയ്ക്കൊരു കൃഷ്ണന്.."
ഒട്ടുന്ന വ്രണങ്ങള്
കൂടുകെട്ടിയ മുഖം,
ഉരുകുന്ന വെണ്ണനിറമുള്ള
ദാവണിത്തുമ്പാല് മറച്ച്,
പ്രതീക്ഷാദീപം കണ്ണിലേന്തും പെണ്കുട്ടി.
ചാണകം അടര്ന്ന കോലായില്
കരിന്തിരി കത്തും വിളക്കും വയറും,
വായു കുറുകി വലിയ്ക്കും നെഞ്ചും
കൃഷ്ണപാദത്തില് അര്പ്പിച്ചവള്ക്ക്,
വാടിയ സ്വപ്നത്തിന്
നിര്മ്മാല്യമല്ലാതെ
ശേഷിപ്പുകളില്ലെങ്കിലും...
വെയില് പിന്വാങ്ങുന്ന വഴികളില്
ചുണ്ടില് വാള്ത്തല തിളക്കും
കശാപ്പുകാരുടെ
ചോര മണക്കുന്ന
പങ്കു വയ്പ്പുകളില് നിന്ന്...
നിശ്ശബ്ദയാക്കപ്പെടുന്ന ഇരയുടെ
കണ്ണു തുളച്ച് തോരണം തൂക്കും
പത്രത്താളുകളുടെ
ആഘോഷങ്ങളില് നിന്ന്...
വിണ്ടുകീറിയ ജീവിതം
മുഖത്തെഴുതി,
വിരൂപമാം കോലം ചാര്ത്തി,
നിന്റെ പാല്ക്കുടം
കാക്കുന്നുവല്ലോ.. കണ്ണന്.
*********************************
കൃഷ്ണനെവില്ക്കും കരിമഷിക്കോലങ്ങള് എന്ന വരിയിലൂടെ, ഇങ്ങനെയൊരു മുഖത്തിന്റെ പ്രതിഫലനം പകര്ത്താന് പ്രചോദനമേകിയ ശ്രീ. മനുവിനോടുള്ള കടപ്പാട്, വാക്കുകളിലൊതുക്കാന് ശ്രമിയ്ക്കാതെ, സ്നേഹപൂര്വ്വം ബാക്കി വയ്ക്കുന്നു...
Thursday, February 21, 2008
നാലുമണിപ്പൂവ്
പൊലിയുന്ന പകലിന്റെ പൊലിമയ്ക്കു തിലകമായ്
വിടരുന്നു നിത്യമീപ്പൂക്കള്..
അടയുന്ന സൂര്യന്റെ മിഴികളില് ജീവസാ-
ന്നിധ്യം പടര്ത്തുന്നു നിങ്ങള്..
നീഹാരമണിയുന്ന പുലരിയ്ക്കു പുണ്യമായ്,
നീരജാനാഥനായെന്നും
മദ്ധ്യാഹ്ന സന്ധ്യയിലുഗ്രപ്രതാപിയായ്
രഥമേറുമാദിത്യ ദേവന്..
ഇപ്പൊഴീ വാസന്ത സായാഹ്ന സീമയില്
വിടചൊല്ലിയകലുന്ന നേരം
നാളത്തെ ചമയത്തിനൊരു നുള്ളു കുങ്കുമം
ഏല്പ്പിച്ചു വെച്ചുവോ നിന്നില്..
ഇപ്പകല് ചാര്ത്തിന്റെ നിറവെഴും പച്ചപ്പി-
ലുള്ക്കുളിര് തൂകുമീ വര്ണ്ണം
രാഗപരാഗം പരത്തുന്നു ചുറ്റിലും
ഇത്തിരിപ്പൂവിന് വസന്തം...
******************************
വിടരുന്നു നിത്യമീപ്പൂക്കള്..
അടയുന്ന സൂര്യന്റെ മിഴികളില് ജീവസാ-
ന്നിധ്യം പടര്ത്തുന്നു നിങ്ങള്..
നീഹാരമണിയുന്ന പുലരിയ്ക്കു പുണ്യമായ്,
നീരജാനാഥനായെന്നും
മദ്ധ്യാഹ്ന സന്ധ്യയിലുഗ്രപ്രതാപിയായ്
രഥമേറുമാദിത്യ ദേവന്..
ഇപ്പൊഴീ വാസന്ത സായാഹ്ന സീമയില്
വിടചൊല്ലിയകലുന്ന നേരം
നാളത്തെ ചമയത്തിനൊരു നുള്ളു കുങ്കുമം
ഏല്പ്പിച്ചു വെച്ചുവോ നിന്നില്..
ഇപ്പകല് ചാര്ത്തിന്റെ നിറവെഴും പച്ചപ്പി-
ലുള്ക്കുളിര് തൂകുമീ വര്ണ്ണം
രാഗപരാഗം പരത്തുന്നു ചുറ്റിലും
ഇത്തിരിപ്പൂവിന് വസന്തം...
******************************
Thursday, February 7, 2008
കാണാക്കാഴ്ചകള്
കണ്ണുകളെ ആദ്യമായി
ചില്ലുകൂട്ടിലിരുത്തിയപ്പോള്
തെളിച്ചത്തിന്റെ
അതിപ്രസരം
ഓരോ നോട്ടത്തിനും
കയറഴിഞ്ഞുപോയ
പശുക്കിടാവിന്റെ ഉത്സാഹം.
പക്ഷേ...
കൈ കൂപ്പുന്ന
തൊട്ടാവാടിയുടെ ഭവ്യതയില്
മറഞ്ഞിരിയ്ക്കുന്ന മുള്ളുകള്..
വെളുത്ത ചിരികളില്,
ഒളിഞ്ഞുനോക്കുന്ന
പുഴുക്കുത്ത്.
മേശപ്പുറത്ത്,
കാലം ചെയ്ത
അച്ചടക്കത്തിന്റെ
സൂക്ഷിപ്പുകളില്....
വെട്ടിമാറ്റലിന്റെ
ചുകപ്പണിഞ്ഞവര്..
കടുപ്പിച്ച കറുപ്പില്
പകരക്കാര്
മുക്കി കൊന്നവര്.
വെള്ളപൂശി മറച്ച
സത്യത്തിന് നിഴല്പ്പാടുകള്
പകര്ത്തെഴുത്തുകള് വരുത്തിയ
അംഗഭംഗങ്ങള്..
അര്ത്ഥഭേദങ്ങള്..
കണ്ണടയഴിച്ചാലും
മനസ്സിന്റെ കണ്ണില് നിന്നും
ഈ വിഷം തീണ്ടിയ കാഴ്ചകളെ
മായ്ച്ചു കളയാന് ആവുന്നില്ലല്ലോ..
ചില്ലുകൂട്ടിലിരുത്തിയപ്പോള്
തെളിച്ചത്തിന്റെ
അതിപ്രസരം
ഓരോ നോട്ടത്തിനും
കയറഴിഞ്ഞുപോയ
പശുക്കിടാവിന്റെ ഉത്സാഹം.
പക്ഷേ...
കൈ കൂപ്പുന്ന
തൊട്ടാവാടിയുടെ ഭവ്യതയില്
മറഞ്ഞിരിയ്ക്കുന്ന മുള്ളുകള്..
വെളുത്ത ചിരികളില്,
ഒളിഞ്ഞുനോക്കുന്ന
പുഴുക്കുത്ത്.
മേശപ്പുറത്ത്,
കാലം ചെയ്ത
അച്ചടക്കത്തിന്റെ
സൂക്ഷിപ്പുകളില്....
വെട്ടിമാറ്റലിന്റെ
ചുകപ്പണിഞ്ഞവര്..
കടുപ്പിച്ച കറുപ്പില്
പകരക്കാര്
മുക്കി കൊന്നവര്.
വെള്ളപൂശി മറച്ച
സത്യത്തിന് നിഴല്പ്പാടുകള്
പകര്ത്തെഴുത്തുകള് വരുത്തിയ
അംഗഭംഗങ്ങള്..
അര്ത്ഥഭേദങ്ങള്..
കണ്ണടയഴിച്ചാലും
മനസ്സിന്റെ കണ്ണില് നിന്നും
ഈ വിഷം തീണ്ടിയ കാഴ്ചകളെ
മായ്ച്ചു കളയാന് ആവുന്നില്ലല്ലോ..
Subscribe to:
Posts (Atom)